ΚΡΗΤΗΣ ΓΗ

Μια ευωδιά σαν αγιασμός που με εμπνέει χρόνια
απ´ όταν εγεννήθηκα μέχρι τα τωρινά μου...
Σα μελωδία ηχεί στ´ αυτιά ´πο χίλια αηδόνια
που διαπερνά τα σωθικά και βρίσκει την καρδιά μου...

Πατώ και νοιώθω πούπουλο στο χώμα το βρεμένο
χίλιες αισθήσεις θα ´θελα να ´χα μπας και χορτάσω...
Του νου μου φίλτρο μαγικό σκέψης απωθημένο
μια δύναμη που μ´ οδηγεί στους ουρανούς να φτάσω...

Πανώρια συναισθήματα μου βγάζει πάντα η Κρήτη
θαρρείς και πλάστηκα να ζω στη ´βλογημένη γη της...
Δεν πεθυμώ κομμάτι γης ποθές μες στον πλανήτη
που να μην είναι φανερός ο Γερο-Ψηλορείτης...

Γιώργος Μανθαιάκης