Ω την παντέρμη λεβεντιά που βγάν’ η μαντινάδα,
τέθοια απού στον ήχο της πάλλεται η Ελλάδα…
κι άμα φανεί στο πλάι της περίτεχνο δοξάρι,
μέχρι κι ο γέρος γίνεται ντελόγο παλικάρι…
Η κρητική παράδοση, αιώνες αρμενίζει
στου σύμπαντος τα πέλαγα κι απ´ όλες ξεχωρίζει…
Γίνετ’ αέρας και βροχή, τον κόσμο ταξιδεύει,
τσι μερακλήδικες καρδιές και τσι ψυχές μαγεύει…
Συνοδοιπόρους διαλεχτούς ήβρε πολλούς στο χρόνο,
ηθών κι εθίμων τιμητές τσι Κρήτης κι όχι μόνο…
Λυράρηδες και στιχουργοί, τραγουδιστές αηδόνια,
φέρνουνε στο προσκήνιο την Κρήτη τόσα χρόνια…
Από τον Ερωτόκριτο μέχρι τα τωρινά μας,
η ιερή παράδοση στολίζει την καρδιά μας…
Επήγε κόντρα στους καιρούς και στο κατεστημένο,
με περηφάνια χάραξε δικό της πεπρωμένο…
και μέσ´ από τις προτροπές καλλιτεχνών σπουδαίων,
η τέχνη μεταγγίζεται και στις καρδιές των νέων…
κι οι ρίζες φτάνουνε βαθιά, ως της καρδιάς τα φύλλα,
σκορπώντας με τη δοξαριά στον κόσμο ανατριχίλα…
Γιώργος Μανθαιάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου