Άσε τη γη για τους πολλούς, άνοιξε τα φτερά σου,
βάλε γι αλλού προορισμό, φτάσε τα όνειρα σου...
Πέτα ψηλά αφού μπορείς, ξεχώρισε απ´ το πλήθος,
έτσι κι αλλιώς δεν ταίριαξες με το δικό τους ήθος...
Άπλωσε τις φτερούγες σου κι έλα εδώ κοντά μου,
θυμήσου πόσο ζήλευες πάντα το πέταγμά μου...
Κι εγώ ένα θρόνο στα ψηλά άδειο τον έχω αφήσει,
όταν φανεί το ταίρι μου δίπλα μου να καθήσει...
Γιώργος Μανθαιάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου