Απ´ το χωριό παρατηρώ, την Παναγιά Τσαμπίκα,
καθώς φωτίζει πάνω Της το ασημί φεγγάρι....
όπου και να ταξίδεψα ξωκκλήσι άλλο δε βρήκα,
σαν της Κυράς μας της Ψηλής να ´χει ομορφιά και χάρη...
Στέκει μονάχη στο βουνό, τον κόσμο αγναντεύει,
τον ουρανό, τη θάλασσα, τον κάμπο, τα χωριά του...
όποιος βοήθεια χρειαστεί τη χάρη Της γυρεύει,
το βλέμμα στρέφει προς Αυτήν για να ´βρει την υγειά του...
Απ´ τον πλανήτη ολόκληρο φτάνουν να προσκυνήσουν,
τάξιμο όσοι έχουνε να κάνουνε παιδάκι...
το όνομά Της δίνουνε και για να Την τιμήσουν,
να ´ρχονται δεν ξελησμονούν ν´ ανάψουνε κεράκι...
Τρακόσια έχει τα σκαλιά και θαύματα χιλιάδες...
η φήμη Της απλώθηκε σε όλη την υφήλιο...
Την επισκέπτονται φτωχοί, αλλά και βασιλιάδες
και λάμπει σ´ όλα τα χωριά γύρω, ωσάν τον ήλιο...
Στη Ρόδο αν ποτέ βρεθείς ανέβα τα σκαλιά Της,
μικρό είναι το τίμημα σ´ αυτό που θα αισθανθείς...
θα πάρεις και στον τόπο σου βοήθεια δικιά Της
και με τη χάρη Της σιμά, καλά θα πορευτείς...
Γιώργος Μανθαιάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου