Μέλι και μοσχοκάρυδο, ζάχαρη και κανέλα,
βανίλια και γαρύφαλλο και μια σταλιά αλάτι...
Ξύσμα αγνού πορτοκαλιού, λικέρ απ´ την αμπέλα,
ορίστε μίγμα έτοιμο για να φτιαχτεί η αγάπη...
Μα κάτι λείπει σίγουρα...δε γίνεται ζυμάρι...
ροδόνερο χρειάζεται, μου ´παν, για να την πλάσω...
Μμμ!!! Μυρωδάτη κι απαλή με δαντελένια χάρη,
να τελειώσει αδημονώ κομμάτι της να πιάσω...
Αφού έδωσα υπόσταση και σχήμα στην αγάπη,
χρειάστηκα και μια καρδιά, πυρή για να την ψήσω...
Είναι η λεπτομέρεια, το ασήμαντο το "κάτι",
που ξέχασα στη φούρια μου να το υπολογίσω...
Το ύψιστο δημιούργημα π´ αγάπη τ´ ονομάζουν,
προαπαιτεί δύο καρδιές τέλειο για να γίνει...
Τα μαγικά συστατικά άδολα να μοιράζουν,
αν κάτι λείπει απ´ τη μια η άλλη να το δίνει...
Γιώργος Μανθαιάκης 3/12/13
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου