Ένα ζεϊμπέκικο παλιό,
ένα ποτήρι άδειο
και μια ζωή Τιτανικός...
Απύθμενο ναυάγιο...
Το τσιγάρο στο τασάκι μου
με θράσος ν´ αργοκαίει
κι απ´ τα ηχεία μια φωνή
πάλι για σένα λέει:
"Με μια πιρόγα φεύγεις και γυρίζεις
τις ώρες που αγριεύει η βροχή..."
...Ναι, τέτοιες ώρες
που στο νου μου τριγυρίζεις,
η κάθε λέξη γίνεται
κατάρα και ευχή...
Γεμίζεις το ποτήρι μου,
μ´ ανάβεις το τσιγάρο
κι απ´ τα ηχεία μου ξανά
ακούω τη φωνή σου,
να με καλεί τον δρόμο σου
της κόλασης να πάρω,
αφού μου λέει πως
"σκούριασε το κλειδί του παραδείσου"...
Γιώργος Μανθαιάκης 10/12/13
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου