Μητέρα τέχνη Ποίηση, μάγισσα των αισθήσεων,
Ιερά οδέ της έμπνευσης, έκφρασης πρωθιέρεια…
Συναισθημάτων ποταμέ, τραγούδι παραισθήσεων,
το μονοπάτι που πατάς είναι κενό από ταίρια…
Υποκατάστατο ζωής, λάγνο παιδί ανθρώπων,
Μικρό βελούδινο άγγιγμα που φέρνει ανατριχίλα…
Παγκόσμια γλώσσα των λαών, ανεξαρτήτως τόπων,
Όπως ο έρωτας τρυπάς, κάθε καρδιάς τα φύλλα…
Είναι στ’ αλήθεια τυχερός αυτός που θα συλλάβει,
Τ΄ απαύγασμα της έννοιας του ζωντανού χαρτιού…
Κι ακόμα περισσότερο όποιος συμπεριλάβει ,
την μαγική σου την υφή στα νεύρα του μυαλού…
Γιώργος Μανθαιάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου