ΑΝΕΣΠΕΡΟ ΓΙΑΤΙ

Χειμώνας βρήκε την καρδιά
και πάγωσε το χρόνο,
παρέα με τον πόνο 
βαδίζει η ψυχή...

Και στου μυαλού τα έγκατα
μια σκέψη τριγυρίζει,
και όλο ψιθυρίζει
με βροντερή φωνή:

"Μη φεύγεις χελιδόνι μου
τριαντάφυλλο τ´ Απρίλη"
...ματώσανε τα χείλη,
τα βλέφαρα υγρά...

Αγκάθι μες στη σκέψη μου
το κάθε άγγιγμά σου,
τ´ απατηλά φιλιά σου
χάραξαν την καρδιά...

Ξεψύχησαν τα όνειρα
σαν στερεμένη βρύση,
απάτητο ξωκκλήσι
τ´ ανέσπερο γιατί...

Ανατολή του κόσμου μου,
ήλιε της αντοχής μου,
η ρότα της ζωής μου
στο αντίο θα κοπεί....

Γιώργος Μανθαιάκης