Χειμώνας βρήκε την καρδιά
και πάγωσε το χρόνο,
παρέα με τον πόνο
βαδίζει η ψυχή...
Και στου μυαλού τα έγκατα
μια σκέψη τριγυρίζει,
και όλο ψιθυρίζει
με βροντερή φωνή:
"Μη φεύγεις χελιδόνι μου
τριαντάφυλλο τ´ Απρίλη"
...ματώσανε τα χείλη,
τα βλέφαρα υγρά...
Αγκάθι μες στη σκέψη μου
το κάθε άγγιγμά σου,
τ´ απατηλά φιλιά σου
χάραξαν την καρδιά...
Ξεψύχησαν τα όνειρα
σαν στερεμένη βρύση,
απάτητο ξωκκλήσι
τ´ ανέσπερο γιατί...
Ανατολή του κόσμου μου,
ήλιε της αντοχής μου,
η ρότα της ζωής μου
στο αντίο θα κοπεί....
Γιώργος Μανθαιάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου