ΑΝΑΛΟΓΙΣΟΥ

Είδες ποτέ σου το λίκνισμα τως σπαρτών στο φύσημα τ´ανέμου;
Άκουσες ποτέ σου την μελωδική ορχήστρα που απαρτίζεται από λογιών-λογιών πουλιά;
Ένιωσες ποτέ σου "τσίμπημα" περηφάνιας καμαρώνοντας τη φαμίλια σου;
Αφέθηκες ποτέ σου να σε παρασύρουν τα τρελά κύματα του έρωτα;
Στάθηκες ποτέ σου κάτω απ´τη βροχή εκστασιασμένος από το απαλό χάδι των σιγανών ψιχάλων;
Προσπάθησες ποτέ σου να περιγράψεις την ομορφιά του κόσμου;
Ναι θα μου πεις...
Αναλογίσου όμως πόσες φορές είδες, άκουσες, ένιωσες, αφέθηκες, στάθηκες και προσπάθησες βάζοντας μπροστά από σένα την καρδιά σου...
Ποτάμι που κυλά είναι η ζωή και που στο διάβα του, παρασύρει τους ανθούς και τα βλαστάρια...
Πρόλαβε να τα νοιώσεις όσο ακόμα ανθίζουν, αλλιώς στην εκβολή του ποταμιού θα μαζεύεις ξερόκλαδα.
Ποτέ δεν είναι νωρίς για να γνωρίσεις τις ευεργετικές ιδιότητες των αισθήσεων της καρδιάς σου!!!

Γιώργος Μανθαιάκης,