Μου χάρισες το πιο γλυκό φιλί σου
σου χάρισα τ´άστρο του δειλινού
μ´ ανάστησες με μια αναπνοή σου
σε γέννησα στο φως τ´ αυγερινού
Ταξίδεψα στα πέλαγα μαζί σου
περπάτησες στο μπλε του ουρανού
με πλάνεψε η ρότα της ψυχής σου
το χρώμα μου σου μάγεψε τον νου
Θ´ ανάψω τ´ αστέρια
θ´ ανοίξεις τους δρόμους
φτερά θα απλώσω
να βρούμε άλλους κόσμους
Σε θέλω δικιά μου
με θέλεις δικό σου
να γίνεις θεά μου
κι εγώ ο θεός σου
Γιώργος Μανθαιάκης
σου χάρισα τ´άστρο του δειλινού
μ´ ανάστησες με μια αναπνοή σου
σε γέννησα στο φως τ´ αυγερινού
Ταξίδεψα στα πέλαγα μαζί σου
περπάτησες στο μπλε του ουρανού
με πλάνεψε η ρότα της ψυχής σου
το χρώμα μου σου μάγεψε τον νου
Θ´ ανάψω τ´ αστέρια
θ´ ανοίξεις τους δρόμους
φτερά θα απλώσω
να βρούμε άλλους κόσμους
Σε θέλω δικιά μου
με θέλεις δικό σου
να γίνεις θεά μου
κι εγώ ο θεός σου
Γιώργος Μανθαιάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου