ΠΟΙΟΣ;

Πριν φύγεις άκου με απλά για μιά φορά και μένα
κι ύστερα άσε με να ζω μ´ όνειρα σκοτωμένα...

Μην αντιδράσεις μη μιλάς άκου απλά και σώπα
κάτι που έπρεπε να πω κι όμως ποτέ δεν το ´πα...

Δεν ήθελα να προβληθώ μπροστά στα δυο σου μάτια
νόμιζα καταλάβαινες κι ας μ´ έκανες κομμάτια...

Θέλω απλά να θυμηθείς κάποιες απ´ τις στιγμές μας
αυτές που από σήμερα θα γίνουν πλέον χθες μας...

Ποιος ήτανε ο άντρας σου και τι έκανε για σένα
πόσα πολλά σου έδωσε που τα ´χεις ξεχασμένα...

Ποιος ήταν πάντα πλάι σου και πάντα σ´ αγαπούσε
κι ευτυχισμένη να σε δει όπως ποθείς ποθούσε;

Ποιος έκλαιγε στη λυπή σου γελούσε στη χαρά σου;
ποιος έβλεπε αληθινά τ´ άπιαστα όνειρά σου;

Ποιος έδωσε το μέλλον του να υπάρχει το δικό σου;
ποιος έγινε στο βήμα σου δεύτερος εαυτός σου;

Ποιος άλλος άντρας πές μου ποιος όποτε ´συ πονούσες
σου χάριζε τη θαλπωρή αυτή π´ αναζητούσες;

Ποιος έπαιρνε την παγωνιά στα φύλλα της καρδιάς του
και σου ´δινε απλόχερα μόνο τη ζεστασιά του;

Εγώ ψυχή μου...μόνο εγώ...κι αν σου φαντάζουν ξένα
εύχομαι ο επόμενος να είναι σαν και μένα...

Γιώργος Μανθαιάκης