ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ

Γύρω σου χιλιάδες κόσμος 
σου χαμογελά εντόνως 
κι όμως πάλι νοιώθεις μόνος
της παραφροσύνης γόνος...
διαφορετικότητα...

προσπαθείς να αποδώσεις
στάλες ψυχικές να δώσεις
την καρδιά σου μη λερώσεις
και γουστάρεις να ενδώσεις
στην κοινωνικότητα...

μα θυμάσαι πιο παλιά
που κρατούσες δυνατά
μια ζωή απ´ τα μαλλιά
πορευόσουν στα τυφλά
ώσπου εκεί σε μια γωνιά
πούλησες χωρίς μιλιά
την παλιά αθωότητα...

Τώρα έχεις ενοχές
που δεν είσαι αυτός που θες
ο ανέμελος του χθες
άλλαξες ταυτότητα...

Νοιώθεις λύπηση για σένα
με τα σωθικά σπασμένα
παρακολουθείς σαν ξένα
τα δικά σου απωθημένα...
άστατη οντότητα...

Οι αισθήσεις σου μικρές
οι ισορροπίες λεπτές
άνευ λόγου εμπειρίες
οι παλιές φωτογραφίες...
Ποια νοσταλγικότητα;

Μικροπρέπειες του νου
θες να μοιάσεις αλλουνού
Βαρεμάρα του κορμιού
είσ´ εδώ ή είσ´ αλλού;
Τόση στατικότητα...

Ανασφάλεια της ψυχής
παίδεμα της αντοχής
πάλεψε και ίσως βγεις
το ουσιαστικό να βρεις...
Την πραγματικότητα

Μην το κάνεις για τους άλλους,
κι ας τους θεωρείς "μεγάλους"
κάν´το για τον εαυτό σου
ν´ αναδείξεις το εγώ σου
μα με πειστικότητα...

Της κατάθλιψης τα δάκρυα
ασ´τα σ´ άλλα σκαλοπάτια
δες με καθαρά τα μάτια
κάνε όμορφα παλάτια
της ζωής σου τα καράτια...
ζήσε ντόμπρα και σταράτα
Με προσωπικότητα...

Γιώργος Μανθαιάκης