ΗΞΕΙΣ-ΑΦΗΞΕΙΣ

Ένας περίεργος χρησμός είναι ο έρωτας σου,
με διφορούμενη έννοια και νόημα μπερδεμένο...
Ούτ´ η Πυθεία δε μπορεί να μπει στα κύματα σου
κι άδικα την απάντηση που ψάχνω περιμένω...

Έσχατη λύση είσ´ εσύ φτάνει να ομολογήσεις,
ν´ ανοίξεις την καρδούλα σου που τόσο λαχταρώ...
Γονυπετής εκλιπαρώ καθάρια να μιλήσεις,
να ξέρω αν ελπίζοντας μπορώ να προχωρώ...

Άχρωμα όμως μου μιλάς πάλι και με τρελαίνεις,
σ´αρέσει να με τυραννάς ή δεν με θέλεις άλλο;
Γίνε ξεκάθαρη και πες στ´ αλήθεια τι γυρεύεις...
να ρίξω τίτλο νέας αρχής ή υπότιτλους να βάλω;

"Ήξεις αφήξεις"...κι ένα "ουκ" στη μέση που μπερδεύει...
Μένεις ή φεύγεις τελικά; Τι υπόθεση να κάνω;
Κάθε στιγμή κάθε λεπτό ετούτο με παιδεύει
και στο σωστό συμπέρασμα με λογική δε φτάνω...

Πνίγηκε σε θυμίαμα μαντείου το μυαλό μου
και η καρδιά μου αναζητά τη λύση της να βρει...
Απόφαση: θα φύγω εγώ πρώτος για το καλό μου,
πρωτού σε αδιέξοδο ο δρόμος μου να βγει...

Γιώργος Μανθαιάκης 10/11/2013