Δεν θέλω πια να μου μιλάς για όνειρα μεγάλα,
ούτε κι από το παρελθόν στιγμές να μου θυμίζεις...
Του χρόνου τα μελλούμενα ζούνε σε μαύρη γυάλα,
ίσως τα βλέπεις, δυστυχώς όμως δεν τα αγγίζεις...
Μην το σκουντάς το παρελθόν οι μνήμες του πονάνε,
τραβάς ευαίσθητες χορδές που βγάζουν φάλτσες νότες...
Τα "πρέπει" είναι στεγανά, τα "θέλω" δεν περνάνε
και καταλήγουν του "ποτέ" αιμοσταγείς στρατιώτες...
Ξέχνα το "αύριο" και το "χθες" και άρπαξε το "τώρα",
κάνε το χρώμα της ζωής μόνιμο σύμμαχο σου...
Με τρένο πάει η ομορφιά, στις ράγες του προχώρα,
απόλαυσε τη διαδρομή ως τον προορισμό σου...
Γιώργος Μανθαιάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου