Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΠΟΘΕΙ ΝΑ ΠΕΤΑΞΕΙ

Η ψυχή μου ποθεί να πετάξει,
μονοπάτι ουράνιο να φτιάξει,
Δίχως σύννεφα και καταιγίδες
κι αλησμόνητες δήθεν πατρίδες...

Η ψυχή μου ζητά ένα άλμα,
να στεγνώσει αέρας το κλάμα,
που προκάλεσαν κάποιοι επιτήδιοι,
και προσφέρουν μαντήλι...οι ίδιοι...

Θέλει απλά η ψυχή το καλό της,
να ξεφύγει απ´ τον διάολο της,
Ανεμόεσσα σκέψη να γίνει,
το "αλλού" αποπνέει σαγήνη...

Να πετάξει σε πλάτη και μήκη
του ορίζοντα που της ανήκει,
Να αισθανθεί χαλαρά και γαλήνια,
των καιρών να διαλύσει τη γκρίνια...

Κάποια αισθήματα απλά τα επιτρέπεις,
σου αρέσουν και ας μην τα βλέπεις...
Έτσι θέλει και κείνη να νοιώσει,
μες στο σύμπαν φτερά σαν απλώσει...

Γιώργος Μανθαιάκης