ΜΑΣΤΙΓΙΟ ΚΑΙ ΚΑΡΟΤΟ

Απρόσωπα τα όρια,
στενά τα περιθώρια...
άψυχες συμπληγάδες 
που χάνονται χιλιάδες...

Οίκτος...μια λέξη άγνωστη...
στη γλώσσα σου ανάρμοστη.
το έλεος κι η ανθρωπιά
σαν έννοιες δεν υπάρχουν πια...

Επιβολή κι επιβουλή
από μια άναρχη βουλή...
μαστίγιο και καρότο...
Τον άκουσες τον κρότο;

Κάποιος δεν άντεξε να ζει
δίχως ελπίδα στην ψυχή.
μα εσένα τί σε μέλλει;
σ' απασχολούν τα τέλη...

Ρίξε τη σφαίρα στο ψαχνό
πρώτη φορά τόσο ισχνό
τον Ελληνάρα είδες...
Διάολε για πατρίδες...

Εγώ γουστάρω να 'μαι 'δω
στα μούτρα σου να τραγουδώ...
ψευτοπολιτικάντη
σκατόφατσα του Δάντη...

Γιώργος Μανθαιάκης