ΣΑΛΩΜΗ

Μ' ένα μαγευτικό χορό, σαγήνευσες το φως μου,
το πέπλο σου μου πρόσφερες κι έχασα το μυαλό μου...

Σκέψη σαν στιγμιότυπο, σε θρυλικά παλάτια,
σπίθες πετούν ερωτικές, τα λάγνα σου τα μάτια...

Ποθώ ν´ αποδημήσουμε, άπλωσε τα φτερά σου,
θα σηκωθώ κι ας λαβωθώ, στα βέλη του έρωτά σου...

Δως μου την ιερή στιγμή, που θα τη νιώσει ένας,
αυτή που αν κάποιος τη χαρεί, δεν θα τη βρει κανένας...

Σαν πόλη που ορέγεσαι, έλα και πόρθησέ με,
κάστρο που κρύβει θησαυρούς είμαι, κατάκτησέ με !!

Αναπτερώνετ' η ψυχή, πλησιάζεις τη σκιά μου,
αισθάνομαι πως μ´ ακουμπάς! ρίγησε η καρδιά μου!...

Σίδερο καίει το λαιμό, μουδιάζουνε οι ώμοι...
ήθελες το κεφάλι μου...στυγνή..σαν τη Σαλώμη...!!!

Γιώργος Μανθαιάκης