ΑΣΕ ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΝΑ ΚΥΛΑ

Άσε το δάκρυ να κυλά μια θάλασσα να γίνει
να σμίξουμε τη νύχτα αυτή εσύ εγώ και κείνη

Άσ´το το δάκρυ να γενεί στο μάγουλο σημάδι
να μείνει η ανάμνηση απ´ το στερνό μας βράδυ

Στης θάλασσας την αγκαλιά κι οι δυο να τυλιχτούμε
να ´ναι κι η φύση μάρτυρας πως πάλι θα βρεθούμε

Κι εκείνη κρύβει στα βαθιά του έρωτα τα λάθη
σα μια καρδιά που συντηρεί αμέρωτα τα πάθη

Άσε το δάκρυ να κυλά σαν αρμυρό ποτάμι
να μην αφήσει την πληγή τ´ αλάτι του να γιάνει

Κι όταν αλλάζει ο καιρός και νιώθεις κάποιο πόνο
ν´ αναστοράσαι τη βραδιά που μ´ άφησες να λιώνω

Γιώργος Μανθαιάκης 18/8/14