ΕΡΕΘΙΣΜΑΤΑ

Τα πάντα είν´ ερέθισμα και λόγος για να γράψεις,
το πέταγμα κάποιου πουλιού, οι στάλες της βροχής,
η μυρωδιά βρεγμένης γης, η ομορφιά της πλάσης,
ο ουρανός με τ´ άστρα του, η ώρα της αυγής...

Φύλλα που πέφτουν, οι φωνές παιδιών μες στα σχολεία,
οι μυρωδιές που διασκορπούν τα τζάκια των σπιτιών...
Η μουσική στο ράδιο, οι εικόνες στα βιβλία,
είναι απ´ τα ερεθίσματα διεθνώς των ποιητών...

Η διπλανή που πέρασε πριν λίγο τη γωνία,
κρατώντας χαρτοφύλακα με το εμπριμέ φουστάνι...
Ο άλλος που προσπέρασε τρέχωντας μ´ αγωνία,
πριν κλείσουνε οι τράπεζες κατάθεση να κάνει...

Οι εποχές ξεχωριστά κι όλες μαζί συνάμα,
τα μαγικά χαρίσματα του κόσμου του Θεού...
Δύο καρδιές π´ ονειρικά ζούνε μαζί αντάμα,
ή άλλες που χωρίστηκαν σε πείσμα του καιρού...

Ποτάμια, θάλασσες, βουνά, πεδιάδες και λαγκάδια,
ζώα σκληρά ή θύματα του κύκλου της ζωής...
Ψάρια μεγάλα ή μικρά που ζούνε στα σκοτάδια
κι άλλα που ακόμα στον αφρό να παίζουν θα τα δεις...

Μα πάνω κι απ´ την κορυφή φίλοι μου αγαπημένοι,
υπάρχει το συναίσθημα...Πως να το περιγράψεις;...
Ή φωτεινό ή σκοτεινό, άυλο παραμένει
και θέλει τέχνη στο χαρτί αυτούσιο να το γράψεις...

Γιώργος Μανθαιάκης 18/10/13