ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ

ΖΕΡΒΟΥ ΤΡΙΑΔΑ - ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΝΘΑΙΑΚΗΣ

ΤΡΙΑΔΑ ΖΕΡΒΟΥ:
Το ταξίδι του νου μου, απόψε μου τέλειωσε,
χάρτινο είδωλο, που η υγρασία το έλιωσε,
ξεχασμένο στης λήθης ,το γεμάτο πηγάδι,
στα θολά νερά επιπλέει,ένα λάθος σημάδι...

Κλείσανε οι πύλες στα μικρά ονειροδρόμια,
το βήμα μου σέρνω,σε λερά πεζοδρόμια,
ξεχνιέμαι και τρέχω, μοναχά όταν βρέχει,
η βροχή να ξεπλύνει το σώμα που έχει,

την δική σου σφραγίδα,ανεξίτηλη,γκρίζα,
με μανία την τρίβω,να βγει απ'την ρίζα,
μα άδικος κόπος...μονάχα ματώνω,
το ταξίδι του νου μου και παλι σκοτώνω...

Αφήνω τη σκέψη ελεύθερη,μα πως να πετάξει;
Οι δικές σου οι φωτιές την έχουν ρημάξει...
Καθηλώθηκε απόψε,σ'υγρασίας κανάλι,
σκεπασμένη με λάθη,δυσβάσταχτα πάλι...

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΝΘΑΙΑΚΗΣ:
Άσε το νου να τραβήξει μια ρότα
έναυσμα δώσε να μπαρκάρει σαν πρώτα
Βγάλ' απ΄τ' αμπάρια το νερό τ' αλμυρό
λύσε τους κάβους με μυαλό καθαρό

Μην εξωκείλεις στης γης τα "πιστεύω"
βάλε κατάρτι το δικό σου "λατρεύω"
Νιώσε στο σώμα αρμυρή τη βροχή
συνένοχος γίνε με την αντοχή

Του ορίζοντα οι πύλες τότε θ' ανοίξουν
της Ιθάκης το δρόμο ξανά να σου δείξουν
Με γαλήνη η πλώρη το κύμα θα σκίζει
κι η σκουριά το κατάστρωμα πια δεν θ' αγγίζει

Μια σφραγίδα με χρώμα κατακόκκινο λάβρο
θα καλύψει με πείσμα των καιρών σου το μαύρο
Άσπρος ήλιος ξανά θ' ανατείλει
στου Καιάδα τα βάθη το σκοτάδι να στείλει