Κουρνιάζω στο μουντό σαλόνι
σαν ένας γέρος που κρυώνει
κι η σκέψη σου μ´ ακολουθεί
μπορεί να λείπεις μα είσαι ´κει
σαν ένας γέρος που κρυώνει
κι η σκέψη σου μ´ ακολουθεί
μπορεί να λείπεις μα είσαι ´κει
Ανοίγω την τηλεόραση
ψάχνοντας μία πρόφαση
να πως της σκέψης "άλλαξε"
μα εκείνη καταστάλλαξε...
ψάχνοντας μία πρόφαση
να πως της σκέψης "άλλαξε"
μα εκείνη καταστάλλαξε...
Στ´άδειο δωμάτιο ψάχνω...τί;
ένα αναπάντητο γιατί
γυρίζει στον αέρα
και με τρυπά σαν σφαίρα
ένα αναπάντητο γιατί
γυρίζει στον αέρα
και με τρυπά σαν σφαίρα
Όλα τα άφησες εδώ
τα πάντα σε θυμίζουν
τα βράδια ψιθυρίζουν
πως θα ´ρθεις λίγο να σε δω
Όλα τα ξέχασες εδώ
τα χάδια του έρωτα σου
τις στάλες της χαράς σου
κι εγώ ο τρελός τα συντηρώ
τα πάντα σε θυμίζουν
τα βράδια ψιθυρίζουν
πως θα ´ρθεις λίγο να σε δω
Όλα τα ξέχασες εδώ
τα χάδια του έρωτα σου
τις στάλες της χαράς σου
κι εγώ ο τρελός τα συντηρώ
Γιώργος Μανθαιάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου