2026 - "ΠΟΙΟ ΜΕΛΛΟΝ;"

28 Δεκέμβρη 2026:
Ανήλιαγα βουβά στενά έρημα καλντερίμια
κενά από αρώματα λουλούδια κι ευτυχίες...
Φαντάσματα του μέλλοντος που μεταφέρουν γκρίνια
τείνουν στην απομόνωση να στείλουν τις αξίες...

Γκρίζος βαρύς ο ουρανός κι ας λάμπει πάλι ο ήλιος,
φτιαχτά ξινά ανδρείκελα παραπατούν στους δρόμους...
κανένας με τον δίπλα του ποτέ δεν ήταν φίλος,
δεν ξέρουν να μοιράζονται μαζί χαρές και πόνους...

Κλειστά πορτοπαράθυρα παντζούρια σφαλισμένα,
μοναδική τους συντροφιά ένα κονσερβοκούτι...
Τηλεόραση λεγότανε παλιά κι είχε αντέννα,
τώρα όπου κι αν βρίσκεσαι σ´ακολουθεί και τούτη...

Υποβολέας μίζερος σε όλες τις μορφές του
ίντερνετ είτε λέγεται ή τσιπ μες στο μυαλό τους...
Ενδίδουν στις "αλήθειες" του κι όλες τις προτροπές του
εφόσον έχουν πια πειστεί πως θέλει το..."καλό τους"...

...................................................

Αυτό το μέλλον θέλουμε να έχουν τα παιδιά μας;
έτσι ονειρευτήκαμε την έννοια "ευτυχία";
Εκεί μας οδηγούν αργά τ´ αβέβαια βήματα μας,
εκεί θα φτάσουμε λοιπόν ως δείχνουν τα στοιχεία...

Που ´ναι ο "παλιός" ο Έλληνας που ´ξερε να παλεύει,
που κοίταζε πάντα ψηλά κι όχι στο χώμα κάτω;
Κολοκοτρώνη ο λαός, λένε, να βρει γυρεύει,
μα πως να δει κι αυτός το "φως" απ´ του βυθού τον πάτο;

Γιώργος Μανθαιάκης