Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου 2014

ΑΣΗΜΩΣΕ


Κάποια τσιγγάνα μου 'βαλε ψύλλους πολλούς στ´ αυτιά μου
σα διάβασε το χέρι μου κι είπε για την κερά μου

-"μεγάλες πόρτες θα διαβείς" μου ´πε "αλλά να σκύβεις
κι όταν περνάς να μην ξεχνάς...τα κέρατα να κρύβεις

Πάνω σε πέντε τέρμενα θα 'χεις κακά μαντάτα
αφού θωρώ πως κόβεται του έρωτα η στράτα

Θωρώ ένα μελαχροινό, ένα κοκκινοτρίχη
κι ένα ξανθό να ορέγονται του γάμου σου την τύχη

Θωρώ κι εσένα άμοιρε μαύρο κατσουφιασμένο
να σ´έχουν απ´ το χάρτη τους οι χωριανοί σβησμένο

Και να γυρίζεις σαν τρελός τις νύχτες στα σοκάκια
παραδομένος στου έρωτα που ´χασες τα σαράκια

Ασήμωσε για να σου πω κι άλλα πολλά να μάθεις
τι σου βαστά η μοίρα σου τι μέλλεται να πάθεις"

-"Άμε κυρά μου στο καλό δε θέλω μπλιο να μάθω
μα δε γλυτώνω το έμφραγμα απόψε θα το πάθω

Με τούτα τα μελλούμενα που ´δες εδά κερά μου
το χέρι μου παρέτησε και κοίτα την καρδιά μου

Εράγισε κι απόκαμε θαρρώ θα σταματήσει
δε θέλω μπλιο γι' ανατολή να μάθω μήτε δύση

Σύρε να βρεις καν'άνθρωπο που να ´χει μέλλον μπρος του
κι εύχομαι να τον λυπηθεί εκείνον ο Θεός του

Εγώ δεν έχω τύχη μπλιο θαμπώνεται το φως μου
εμαύρισες μου την καρδιά κι εφάνη ο θάνατος μου"

Γιώργος Μανθαιάκης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου