ΚΡΙΜΑ...

Κρίμα που σ´εμπιστεύτηκα νομίζοντας πως είσαι
τ´ αληθινό μου "άλλο μίσο" κι ότι δεν προσποιείσαι

Κρίμα που αυτή η εντύπωση φάνηκε λανθασμένη
φέρθηκες εγωιστικά και είσ´εκτεθειμένη

Απέναντι στα αισθήματα που έτρεφες για μένα
ξέρω δεν ήταν της στιγμής ούτε κι απωθημένα

Μα φάνηκε ανώτερο ένα συναίσθημα σου
εκείνο του εγωισμού που έκρυβες βαθιά σου

Που στόχευσε το στήθος μου σαν εχθρικό μαχαίρι
αφού προτού ξελόγιασε το καθαρό σου χέρι

Οίκτο δε ζήτησα ποτέ μα έχω περηφάνεια
που ξεπερνά τους φράχτες σου και φτάνει στα ουράνια

Όσο λοιπόν είναι καιρός θα φύγω από κοντά σου
κι ίσως περάσει ξώφαλτσα αυτή η μαχαιριά σου

Μα ένα θα παρακαλώ όσο κρατάς μαχαίρι
να μην το στρέψει πάνω σου το ίδιο σου το χέρι

Γιώργος Μανθαιάκης