ΟΤΑΝ ΦΑΝΕΙ Η ΑΓΑΠΗ…

Όταν αγάπη θα φανεί...
κάνε το αίσθημα πανί...
ταξίδεψε στο άγνωστο…
με την πυξίδα του μυαλού...

Ψάξε τα θέλω της καρδιάς...
το μέλλον είναι άχρωμο...
δεν έχει ομορφιά η ζωή...
μέσα στα χρώματα του νου...

Χάραξε ρότα γι ανοιχτά...
κλείσε σφιχτά μάτια κι αυτιά...
ή δέσου στο κατάρτι...
Σειρήνες γύρω σου πολλές...
θυμήσου ο προορισμός....
είναι η δική σου "Ιθάκη"...

Μην παρεκκλίνεις μια στιγμή...
πάτα επάνω στη "γραμμή"...
και κράτησε τη ρότα...
Έξω απ´ αυτήν δεν αποκτά
μαγεία το ταξίδι...
κι αν αμφιβάλλεις μια στιγμή...
τον Οδυσσέα ρώτα...

Βάλε στην πλώρη τη χαρά...
να διασκορπίζει τα νερά...
και πρίμα σου την πίκρα...
Η αρμύρα και η θάλασσα...
να γίνουν κύτταρά σου...
μες στο κορμί σου να κυλούν...
μονάκριβή σου γλύκα...

Λήθη και μέθη του κορμιού...
διώξε την καταχνιά του νου...
και θα σε κυριέψει...
Τέτοιο ταξίδι όποιος ποθεί...
μονάχο του δεν θα τον βρει..
πρέπει να το γυρέψει......

Γιώργος Μανθαιάκης