ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ

Βλέπω νταλίκες να περνούν απ´ το μεγάλο δρόμο
κι εγώ στο χωματόδρομο μ´ ένα μπουφάν στον ώμο,
μετρώ τα βήματα αργά σα χάντρες ένα-ένα,
στο κομπολόι του καημού, στου έρωτα το ψέμα...

Οδός ονείρου ήσουνα, τέρμα, προορισμός μου
στη μοναξιά της διαδρομής φάνταζες άνθρωπός μου...
Και αν εσύ προτίμησες ν´ αλλάξεις δρομολόγιο,
μάθε δεν έχει άπειρα φύλλα το ημερολόγιο...

R
Δρομολόγιο του πόνου
στην οδό του παραπόνου
δε μου έμειν´ άλλο δάκρυ
πριν απ´ του γκρεμού την άκρη
Διαδρομή στην αγωνία
και η θλίψη στη γωνία
χάρος που καραδοκεί
το μοιραίο να συμβεί

Γιώργος Μανθαιάκης